وبلاگ اطلاعات عمومی
» چرا تنوع زیستی برای زندگی روی زمین حیاتی است؟
به زبان ساده، تنوع زیستی شامل همه موجودات موجود در جهان طبیعی می شود. میکروارگانیسم ها، گیاهان، قارچ ها، حشرات و هر نوع جانوری با هم تنوع زیستی را تشکیل می دهند. این اصطلاح اغلب در توصیف تنوع زیستی یک منطقه یا اکوسیستم استفاده می شود ، جایی که اگر تعداد زیادی گونه (گیاهان یا جانوران) در آنجا زندگی می کردند، می توان یک منطقه را با تنوع بالا توصیف کرد و اگر فقط یک منطقه از تنوع زیستی پایینی برخوردار بود. چند نوع گیاه یا جانور در آن منطقه یافت می شود.
هر منطقه، اکوسیستم، بیوم یا بیوزون سطح تنوع خاص خود را دارد، و چند روش مختلف برای اندازه گیری تنوع زیستی وجود دارد، با این حال به طور کلی، بسیار مهم است که زمین یک سیاره با تنوع زیستی باقی بماند.
همه اکوسیستم ها و سیستم های بیولوژیکی روی زمین به یکدیگر متصل هستند و هیچ فرآیندی به تنهایی عمل نمی کند. به همین ترتیب، همه موجودات موجود در یک منطقه برای حفظ تعادل و حفظ جمعیت و محیط زیست سالم به یکدیگر متکی هستند.
با داشتن یک اکوسیستم متنوع از نظر بیولوژیکی یا به طور گسترده‌تر، یک سیاره متنوع، این سیاره و تمام بیوم‌های آن می‌توانند با عملکرد بهینه و اوج خود کار کنند. بهره وری بالا است، جمعیت حیوانات سالم هستند و سیستم تعادل را حفظ می کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، نه تنها سیستم به خوبی اجرا می شود، بلکه به راحتی در معرض فروپاشی نیست.
این اکوسیستم ها و مناطق حساس به راحتی در صورت معرفی عوامل خارجی نامتعادل می شوند. در این موارد، عدم تعادل می تواند به سرعت یک سیستم را به طور کامل تغییر دهد، یا منجر به مشکلات بزرگتر شود، یا در صورت عدم کنترل، به فروپاشی کامل آن سیستم منجر شود. اگر گیاه جدیدی معرفی شود یا گونه ای بیش از حد شکار شود، هر حیوان، گیاه یا حتی میکروارگانیسم موجود در آن سیستم به نوعی تحت تأثیر قرار می گیرد و برای زنده ماندن نیاز به سازگاری دارد یا ممکن است از بین برود. به همین دلیل است که حفظ تنوع زیستی برای تضمین سلامت سیاره و جلوگیری از هر گونه فروپاشی اکوسیستم ها یا اثرات منفی دومینوی آبشاری بسیار مهم است.
انسان ها برای رشد به شدت به محیط های متنوع زیستی متکی هستند. هنگامی که تنوع زیستی در معرض تهدید قرار می گیرد، منابع غذایی، منابع ساختمانی و حتی داروها می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. این نیاز به تنوع زیستی به ویژه در کشاورزی و محصولات غذایی دیده می شود. از آنجایی که بیشتر مواد غذایی تولید انبوه یا پرورش انبوه هستند، دانه ها، گیاهان و انواع این غذاها ساده شده اند. به همین دلیل، ممکن است یک یا دو نوع عمده از غذای محبوب وجود داشته باشد، برخلاف بسیاری که ممکن است به طور طبیعی در طبیعت وجود داشته باشند.
نمونه بارز این مورد موز است.به طور طبیعی، تعدادی گونه یا زیرگونه مختلف موز وجود دارد، اما در مزارع و مزارع تنها یک نوع غالب است. به همین دلیل، جمعیت موز بسیار مستعد ابتلا به بیماری می شود. در یک محیط طبیعی، زمانی که یک منطقه از نظر بیولوژیکی متنوع است، یک بیماری ممکن است یک منطقه را تحت تأثیر قرار دهد، اما احتمالاً فقط گیاهان یا حیوانات خاصی را هدف قرار می دهد. با این حال، اگر فقط یک نوع گیاه در آن منطقه وجود داشته باشد، کل جمعیت می تواند از بین برود. این ترس در مورد موز است، زیرا یک ویروس خاص که موز را هدف قرار می دهد، این پتانسیل را دارد که اکثریت عرضه موز جهان را از بین ببرد.
همین نگرانی را می توان در دام ها مشاهده کرد. در حالی که بیش از یک نوع گاو وجود دارد که برای گوشت یا لبنیات پرورش داده می شود، اما به خوبی شناخته شده است که نژادهای خاصی از گاوها برای صنعت گوشت گاو بسیار مطلوب تر از سایرین هستند. خواه به این دلیل باشد که این نژاد پرتولیدتر است یا کمتر مستعد ابتلا به بیماری است، با نگهداری از یک نژاد گاو، گله به مراتب بیشتر در معرض خطر عوامل خارجی مانند بیماری قرار می گیرد.
به طور مشابه، در حالی که از دست دادن تنوع زیستی می‌تواند یک منطقه را آسیب‌پذیر کند، فراوانی آن می‌تواند فرصتی را فراهم کند. تحقیقات به طور مداوم در حال رشد است و انواع گیاهان، جانوران و میکروارگانیسم های کمیاب را بررسی می کند که ممکن است برای انسان مفید باشد. این معمولاً به شکل تحقیقات مرتبط با علم پزشکی است و درمان‌ها و واکسن‌هایی با استفاده از برخی از غیر محتمل‌ترین عناصر، گیاهان یا محصولات جانبی حیوانی ساخته شده‌اند. بدون استفاده از این بخش های نادر اکوسیستم های مختلف، چنین درمان هایی ممکن نخواهد بود. وقتی تنوع زیستی از بین می‌رود، فرصت یافتن کاربردهایی برای این گیاهان یا حیوانات نیز وجود دارد که می‌تواند زندگی کل جامعه را تغییر دهد.
تهدیدات برای تنوع زیستی
هنگام درک نیاز به تنوع زیستی، درک عواملی که تهدیدی برای این تنوع هستند، مهم است. در کره زمین، متأسفانه تهدیدات برای تنوع زیستی در چند دهه اخیر افزایش یافته است، و در نتیجه، برخی از تنوع در حال حاضر برای همیشه از بین رفته است. موارد منقرض شدن گونه های جانوری و گیاهی منجر به کاهش کلی تنوع سیاره شده است. در این مقطع از تاریخ، تنوع سریعتر از همیشه در حال کاهش است. گونه ها در حال حاضر، در قرن بیست و یکم، تقریباً 1000 برابر سریعتر از هر نقطه ای از تاریخ زمین منقرض می شوند، و این مستقیماً به دلیل فعالیت های انسانی است.
بسیاری از صنایع و شیوه‌های تحت هدایت انسان وجود دارند که باعث کاهش تنوع زیستی شده و ادامه می‌دهند و تهدیدی برای فروپاشی برای انواع اکوسیستم‌های ظریف هستند.
تجارت حیوانات ، از جمله صنعت حیوانات خانگی عجیب و غریب؛ پیشرفت شهری؛ شکار و شکار غیر قانونی ؛ سدسازی و تخلیه تالاب ؛ جنگل زدایی؛ کشاورزی؛ و آلودگی برخی از عوامل اصلی هستند که می توانند بر تنوع تأثیر بگذارند.
یکی از بزرگترین مشکلات روی کره زمین، به ویژه از نظر از بین رفتن تنوع زیستی، صنعت ماهیگیری است. صید بی رویه و صید جانبی باعث از بین رفتن حجم انبوه ماهی و نابودی گونه های ماهی در سراسر جهان می شود. نه تنها گونه های هدف بیش از حد صید می شوند - گونه هایی مانند ماهی تن، ماهی کاد و ماهی قزل آلا - بلکه سیستم هایی که برای صنعت ماهیگیری عظیم وجود دارد، تقریباً هر چیزی را که در مسیر آنها باشد، جارو می کند و عامل اصلی مرگ و میر برای بسیاری از گونه ها بوده است.
به عنوان مثال، سالانه حدود 300000 نهنگ، دلفین و سایر گرازهای دریایی توسط تورها و خطوط ماهیگیری کشته می شوند و ماهیگیری را به دلیل اصلی مرگ و میر این گونه ها تبدیل می کند. به طور مشابه، انواع گونه های لاک پشت به دلیل خطوط ماهیگیری و قلاب های ماهیگیری که آنها را می گیرند و می کشند، در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند.
جنگل زدایی یکی دیگر از عوامل مهم است و به طور مستقیم با تنوع گیاهی سروکار دارد. با پاکسازی یا قطع درختان بزرگتر از یک منطقه یا جنگل خاص، صنایع بلافاصله تنوع زیستی گیاهان را در آن منطقه کاهش می دهند. نه تنها به این معنی است که آن گیاهان - به عنوان مثال درختان کاج - حذف می شوند، بلکه عدم وجود این درختان باعث ایجاد مشکلات بیشتر در کاهش قطره های دیگر با گونه های دیگر در اکوسیستم می شود.
جنگل زدایی چیست؟
هنگامی که درختان بزرگ از بین رفت، سایر گیاهان کوچکتر - مانند سرخس یا پوشش زمین - که در سایه تاج پوشش بزرگتر رشد می کردند، دیگر نمی توانند بدون حمایت گونه های بزرگتر زنده بمانند. سپس، نه تنها حیواناتی که در درختان قطع شده زندگی می‌کردند، زیستگاهی ندارند، بلکه حیواناتی که در زیر بوته‌ها زندگی می‌کردند، زیستگاه‌های خود را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند. هنگامی که گونه های گیاهی و جانوری از تعادل خارج می شوند، گونه ها شروع به از بین رفتن می کنند زیرا مکان امنی برای زندگی ندارند یا در موارد دیگر جایی برای شکار برای غذا ندارند.
به این ترتیب هر گونه از علف تا شیر یا موش تا درخت کاج به هم متصل می شود. هر حیوان، گیاه یا حشره برای حفظ یک جمعیت ثابت به دیگری متکی است تا همه گونه ها در تعادل باقی بمانند.
تلاش های حفاظتی
بنابراین، مهم است که اطمینان حاصل شود که تنوع در بسیاری از زمینه ها حفظ می شود. این امر تنها با تأمل بر تعداد زیادی از صنایعی که انسان ها راه اندازی کرده اند و بر محیط زیست تأثیر منفی می گذارند می تواند انجام شود.
با ماهیگیری، صید بی رویه باید کاهش یابد، و روش های صید باید ممنوع شود تا اطمینان حاصل شود که گونه های در معرض خطر به طور غیر مستقیم هدف قرار نمی گیرند. به طور مشابه، جنگل زدایی نیاز به ارزیابی دارد. با استفاده از فرآیندهایی مانند روش‌های بریده بریده و سوزاندن و روش‌های کشت تناوب، تنوع باید حفظ شود. این فرآیند به جای پاکسازی همه چیز، از مناطق کوچک برای کشاورزی استفاده می کند و یکپارچگی زمین طبیعی را حفظ می کند.
در حالی که ممکن است به راحتی بتوان فرض کرد که بزرگترین تهدید برای خطر انقراض گونه ها شکار غیرقانونی و شکار است، این فعالیت ها مستقیماً حیوانات را هدف قرار می دهند، در واقع یک شبکه کامل از صنایع و توسعه انسانی وجود دارد که بر تنوع زیستی کلی زمین تأثیر گذاشته است. از آنجا که هر یک از جنبه های سیستم طبیعی زمین به بعدی متصل است، تنها با نگاه کردن به مشکل به عنوان یک کل و برداشتن یک قدم به عقب است که می توان تاثیر واقعی را مشاهده کرد. از آنجا، با تغییر فرآیندها و تغییر جهت دادن تمرکز برای اطمینان از سبک زندگی پایدار و صنایع پایدار، انسان ها می توانند شروع به محافظت از تنوع زیستی سیاره ما کنند و از عدم تعادل بیشتر و از دست دادن گونه ها در آینده جلوگیری کنند.
